W dniu 18 kwietnia działające terenie powiatu leżajskiego Dyskusyjne Kluby Książki miały możliwość uczestnictwa w spotkaniu autorskim w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Nowej Sarzynie z Wojciechem Chmielarzem, który napisał 16 książek w tym kryminały („Zwykła przyzwoitość”, „Za granicą”) i powieści obyczajowe („Prosta sprawa”, „Dług publiczny”).

Na początku spotkania zadano pisarzowi pytanie jak zaczęło się pisanie powieści?

Autor wyjaśnił, że już od dziecka chciał  pisać, a pierwszą książką miała być powieść o swoim pokoleniu, która miała wątek kryminalny. Książka ta nie była dobra, nikt nie chciał jej wydać. Jak się okazało później tylko wątek kryminalny był dobry i tak zaczęła się kariera w pisaniu kryminałów. Pan Wojciech opowiedział, że myśl na pisanie przychodzi mu w różnych miejscach i okolicznościach życia.

Na przykład na napisanie książki „Żmijowisko”, wpadł na pomysł na wakacjach z rodziną w gospodarstwie agroturystycznym. Natomiast na powieść „Wyrwa” natchnienie przyszło na parkingu samochodowym. Zdarzyło się, że w tym samym czasie autor napisał to samo co inny pisarz np. „Wyrwa” została napisana kiedy Robert Małecki napisał „Żałobnica”, która miała ten sam wątek co „Wyrwa”. Autor wspomniał również, że pracował w czasie pandemii Cowid-19, gdzie wtedy napisał książkę „Prosta sprawa”, która jest pierwszą książką pisaną bez planu, ale okazała się bardzo dobrze odebrana przez czytelników.

Niestety z powodu lockdownu nie mógł jej wydać więc publikował w odcinkach na Facebooku. Pan Wojciech zdradził jedną zasadę dobrego kryminału, otóż jeśli jest doprowadzone zabójstwo zbyt szybko, to czytelnik w to nie uwierzy. Autor stwierdził, że „trup” jest katalizatorem do pisania. Udało się, że książki jak „Wyrwa”, „Prosta sprawa”, „Żmijowisko” zostały ekranizowane, a sprzedaż książek opiewa na 1 milion egzemplarzy, co jest dużym sukcesem pisarza.

Żeby pisać trzeba być bardzo zdyscyplinowanym i konsekwentnie dążyć do natchnienia. Pisarz mówi, że robi to co kocha i jest z tego dumny. Przez to, że pisanie jest jego pasją to nie ma rozdzielenia pracy od spraw domowych.

Na zakończenie spotkania uczestnicy mieli możliwość zakupu książek, uzyskania dedykacji oraz wspólnego pamiątkowego zdjęcia.