• baner-1_5.jpg
  • baner-1_6.jpg
  • baner-1_1.jpg
  • baner-1_9.jpg
  • baner-1_7.jpg
  • baner-1_3.jpg
  • baner-1_4.jpg
  • baner-1_8.jpg
  • baner-1_2.jpg
Smaller Default Larger

STATUT KOŁA

STOWARZYSZENIA BIBLIOTEKARZY POLSKICH

Uchwalony na Walnym Zebraniu członków Koła SBP w Leżajsku

w dniu 5. 03. 2001 r.

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

§  1

Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich (SBP), zwane dalej „Stowarzyszeniem”, jest samorządną organizacją społeczną o charakterze fachowym i naukowym, zrzeszającą osoby związane zawodowo lub naukowo ze sprawami bibliotekarstwa i informacji naukowej.    

§ 2

Stowarzyszenie jest zarejestrowane i ma osobowość prawną.

§ 3

Terenem działania Stowarzyszenia jest obszar powiatu leżajskiego.

§ 4

Stowarzyszenie może być członkiem związków krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń o tym samym lub podobnym charakterze.

§ 5

Stowarzyszenie posiada pieczęć podłużną z napisem „Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich – Zarząd Koła w Leżajsku”.

§ 6

  1. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków.
  2. Do prowadzenia swoich spraw Stowarzyszenie może zatrudniać pracowników

II. CELE I ŚRODKI DZIAŁANIA

§ 7

Celem Stowarzyszenia jest służba społeczna dla bibliotekarstwa i informacji naukowej w Polsce, rozbudzanie aktywności zawodowej oraz kształtowanie i upowszechnianie nowoczesnej myśli bibliotekarskiej, a w szczególności :

  1. Czynny współudział w tworzeniu zasad polityki bibliotecznej, informacyjnej i wydawniczej.
  2. Dążenie do zachowania piśmiennictwa dla kultury narodowej i rozwoju czytelnictwa.
  3. Inspirowanie , rozwijanie i popieranie zainteresowań naukowych oraz doskonalenie umiejętności fachowych członków Stowarzyszenia.
  4. Rozbudzanie i popieranie inicjatyw zawodowych i społecznych bibliotekarzy.
  5. Integracja środowiska zawodowego.
  6. Podnoszenie społecznego prestiżu i ochrona zawodu oraz warunków jego wykonywania.
  7. Kształtowanie właściwych postaw etycznych i społecznych bibliotekarzy.

§ 8

Stowarzyszenie realizuje swoje cele przez :

  1. Prezentowanie opinii członków i organów Stowarzyszenia w sprawach dotyczących bibliotekarstwa i informacji naukowej oraz w sprawach w sprawach pracowników bibliotek wobec organów władzy i samorządu terytorialnego, a także wobec innych organizacji i stowarzyszeń.
  2. Propagowanie wiedzy o roli książki, bibliotek i ośrodków informacji naukowej w społeczeństwie.
  3. Współpracę z organizacjami politycznymi i społecznymi, a zwłaszcza z innymi stowarzyszeniami bibliotekarzy i bibliotek.
  4. Inicjowanie przedsięwzięć mających na celu umocnienie więzi zawodowych pracowników bibliotek i ośrodków informacji naukowej w środowisku.
  5. Ścisłą współpracę ze związkami zawodowymi w sprawach ochrony interesów oraz warunków pracy.
  6. Organizowanie różnych form samopomocy koleżeńskiej.
  7. Propagowanie i przestrzeganie zasad etyki zawodowej.
  8. Inicjowanie i prowadzenie akcji na rzecz bibliotek i ośrodków informacji naukowej.

§ 9

Członkowie Stowarzyszenia dzielą się na zwyczajnych, honorowych i wspierających.

§ 10

  1. Członkiem zwyczajnym może zostać :
  2. bibliotekarz lub pracownik informacji naukowej,
  3. pracownik naukowy instytucji zajmującej się problemami bibliotekarstwa i informacji naukowej,
  4. inne osoby związane zawodowo lub naukowo ze sprawami bibliotekarstwa i informacji naukowej.
  5. Członków zwyczajnych przyjmuje zarząd koła na podstawie pisemnej deklaracji kandydata.
  6. Emeryci i renciści zachowują prawa członków zwyczajnych Stowarzyszenia.

§ 11

Członek zwyczajny ma prawo do :

  1. Czynnego i biernego prawa wyborczego do władz Stowarzyszenia na zasadach określonych dalszymi postanowieniami statutu.
  2. Zgłaszanie wniosków i propozycji oraz wypowiadania opinii w sprawie działalności Stowarzyszenia.
  3. Uczestnictwa w zebraniach organizowanych przez Stowarzyszenie.

§ 12

Członek zwyczajny zobowiązany jest do :

  1. Przestrzegania postanowień statutu, regulaminów i uchwał Stowarzyszenia.
  2. Aktywnego udziału w realizacji celów Stowarzyszenia oraz dbania o jego rozwój.
  3. Wywiązywania się z podjętych w Stowarzyszeniu obowiązków,
  4. Regularnego opłacania składek członkowskich.
  5. Przestrzegania norm i zasad etyki zawodowej.

§ 13

Członkostwo zwyczajne ustaje na skutek :

  1. Dobrowolnego, zgłoszonego zarządowi koła wystąpienia ze Stowarzyszenia.
  2. Skreślenia przez zarząd koła na skutek nie opłacania składek członkowskich przez okres jednego roku.

§ 14

  1. Członkiem honorowym może zostać osoba zasłużona dla Stowarzyszenia przez swoją działalność organizacyjną, zawodową i naukową.
  2. Godność członka honorowego SBP nadaje uchwałą Krajowy Zjazd Delegatów na wniosek Zarządu Głównego.
  3. Członek honorowy, oprócz uprawnień członka zwyczajnego, ma prawo   uczestnictwa w zjazdach i forach Stowarzyszenia z głosem stanowiącym, a ponadto zwolniony jest z obowiązku opłacania składek.

§ 15

  1. Członkiem wspierającym może być osoba prawna względnie instytucja lub podmiot gospodarczy nie mający osobowości prawnej, a także osoba fizyczna zainteresowana działalnością Stowarzyszenia, która zadeklaruje stałe poparcie finansowe na rzecz Stowarzyszenia i zostaje przyjęta na podstawie deklaracji pisemnej przez zarząd koła.
  2. Członek wspierający, który nie jest osobą fizyczną, działa w Stowarzyszeniu za pośrednictwem swego przedstawiciela.
  3. Członek wspierający ma prawo uczestnictwa w zebraniach Stowarzyszenia z głosem doradczym.
  4. Członek wspierający korzysta ze wszystkich praw przysługujących członkom zwyczajnym z wyjątkiem biernego i czynnego prawa wyborczego.
  5. Członkostwo wspierające ustaje w przypadkach podobnych jak dla członka zwyczajnego. 

III. WŁADZE STOWARZYSZENIA

Walne zebranie koła

§ 16

  1. Najwyższą władzą koła jest walne zebranie koła.
  2. Walne zebranie koła zwołuje zarząd koła – z własnej inicjatywy, na wniosek 1/3 członków koła lub na wniosek zarządu oddziału.
  3. Walne zebranie koła, na którym dokonuje się wyboru zarządu koła oraz delegatów na oddziałowy zjazd, musi być zwołane w terminie nie przekraczającym 4 lat od daty poprzedniego zebrania.
  4. O terminie walnego zebrania koła i proponowanym porządku obrad, zarząd koła zawiadamia członków koła co najmniej na 7 dni przed zebraniem.

§ 17

Do kompetencji walnego zebrania koła należy :

  1. Uchwalenie planów pracy.
  2. Rozpatrywanie i przyjmowanie sprawozdań z działalności zarządu koła.
  3. Wybieranie zwykłą większością głosów przewodniczącego i członków zarządu koła oraz delegatów na oddziałowy zjazd.
  4. Podejmowanie uchwał w sprawach wnoszonych pod obrady zebrania i dotyczących działalności koła.
  5. Uchwalenie wniosku w sprawie powołania lub likwidacji koła większością kwalifikowaną 2/3 głosów przy obecności co najmniej 2/3 głosów.

III. ORGANY WYKONAWCZE STOWARZYSZENIA

Zarząd Koła

§ 18

  1. Działalnością koła kieruje zarząd koła składający się z 3 członków, w tym z przewodniczącego, sekretarza i skarbnika.
  2. Zarząd koła wybierany jest na walnym zebraniu koła.
  3. Zarząd koła zbiera się co najmniej raz na kwartał.

§ 19

Zarząd koła :

  1. Kieruje działalnością koła odpowiada za swoje działanie przed walnym zebraniem koła oraz przed zarządem oddziału.
  2. Realizuje uchwały władz Stowarzyszenia.
  3. Opracowuje plany pracy koła składa sprawozdania z jego działalności na walnym zebraniu koła oraz okresowo zarządowi oddziału.
  4. Reprezentuje członków koła na zewnątrz.
  5. Współdziała z kierownictwem zakładu pracy oraz zarządami innych organizacji z określonego środowiska lub zakładu pracy.
  6. Zgłasza do zarządu oddziału wnioski w sprawach Stowarzyszenia oraz członków koła.
  7. Przekłada Zarządowi Głównemu wnioski w sprawie nadawania godności członka honorowego SBP oraz przyznania odznaczeń, medali itp. z powiadomieniem zarządu oddziału o podjętych działaniach.

IV. WYBORY ORGANÓW STOWARZYSZENIA

§ 20

  1. Wybory do organów Stowarzyszenia odbywają się w drodze bezpośredniego głosowania.
  2. Liczba kandydatów do organów Stowarzyszenia jest nieograniczona.
  3. Do wyboru niezbędne jest otrzymanie więcej niż połowy ważnych głosów.

§ 21

Czynne prawo wyborcze przysługuje członkom zwyczajnym. Wszyscy członkowie wybierają zarząd koła i delegatów na zjazd oddziałowy.

§ 22

Kadencja władz Stowarzyszenia trwa 4 lata.

§ 23

Wpisanie na listę wyborczą wymaga zgody kandydata.

V. MAJĄTEK I FUNDUSZE STOWARZYSZENIA

§ 24

Fundusz Stowarzyszenia składa się z wpływów ze składek członkowskich.

VI. ZMIANA STATUTU I ROZWIĄZANIE STOWARZYSZENIA

§ 25

Sprawy zmiany statutu i rozwiązania Koła muszą być zatwierdzone i przegłosowane na walnym zebraniu Stowarzyszenia – większością głosów.

"Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich (SBP) jest - zgodnie ze statutem - organizacją społeczną o charakterze fachowym i naukowym. Zrzesza osoby związane zawodowo lub naukowo ze sprawami bibliotekarstwa i informacji naukowej. Do SBP należą bibliotekarze różnych specjalizacji, niezależnie od usytuowania biblioteki w strukturze resortowej.

Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wywodzi się z powstałej w 1915 roku w Warszawie Komisji Historii Książnic i Wiedzy Bibliotecznej Towarzystwa Miłośników Historii. W 1917 roku członkowie komisji powołali Związek Bibliotekarzy Polskich, pierwszą organizację skupiającą bibliotekarzy w kraju odzyskującym niepodległość. Rok 1917 uznajemy za początek działalności naszego stowarzyszenia. Pierwszym przewodniczącym związku został Ignacy Tadeusz Baranowski, dyrektor Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Pod koniec 1917 roku ZBP liczył 117 członków. Praca w związku odbywała się w Sekcjach i Komisjach oraz Kołach. Problemy, jakie stanęły przed odradzającym się bibliotekarstwem polskim po odzyskaniu niepodległości, były następujące:

  1. Zagadnienie polityki bibliotecznej, tj. kształtowania zasad organizacji bibliotekarstwa w kraju.
  2. Organizacja pracy bibliotek, w tym normalizacja czynności bibliotecznych, ulepszenie aparatu bibliotecznego.
  3. Zawód bibliotekarz: kształcenie pracowników bibliotecznych, wymagania kwalifikacyjne. Ustalenie pragmatyki zawodowej.

W wolnej Polsce, związek podjął różnorodne działania na rzecz czytelnictwa, propagował i inicjował tworzenie bibliotek i czytelń, gromadzenie zbiorów bibliotecznych, pracowni bibliograficznych, tanich wydawnictw oraz wydawanie czasopism i prac z dziedziny bibliologii i bibliografii. Związek dbał o profesjonalne umiejętności bibliotekarzy poprzez prowadzone dokształcanie. Dzięki tej działalności, środowisko bibliotekarskie zyskało na znaczeniu i skuteczniej wpływało na ustawodawstwo rządowe oraz opinię publiczną w sprawach bibliotekarstwa i czytelnictwa.

Szczególnie ważnym wydarzeniem w środowisku bibliotekarskim stały się zjazdy bibliofilów, a następnie samodzielne zjazdy bibliotekarzy w kraju. Równocześnie ZBP widział potrzebę współpracy międzynarodowej m.in. przystępując do Międzynarodowego Komitetu Bibliotecznego (przekształconego w 1929 roku w Międzynarodową Federację Stowarzyszeń Bibliotekarzy - IFLA).

W 1927 roku powołano do życia kwartalnik Przegląd Biblioteczny pod redakcją Edwarda Kuntzego. Pismo stało się oficjalnym wydawnictwem periodycznym związku, poświęconym teorii i praktyce bibliotekarskiej. Od 1937 roku członkowie związku otrzymali, obok Przeglądu Bibliotecznego, także Bibliotekarza - czasopismo wydawane we współpracy z Biblioteką Publiczną m.st. Warszawy, a poświęcone sprawom bibliotek publicznych.

Przedstawiciele ZBP uczestniczyli czynnie w międzynarodowych kongresach, wygłaszając referaty, przedstawiając inicjatywy i propozycje rozwiązań w zakresie bibliotekarstwa. Ponadto artykuły i notatki informacyjne z działalności ZBP ukazały się w zagranicznych czasopismach fachowych.

W 1934 roku dzięki staraniom związku wprowadzono jednolite przepisy katalogowania alfabetycznego w bibliotekach państwowych, a w 1935 roku przyznano bibliotekom tytuł instytucji publicznej oraz ulgi dla przesyłek bibliotecznych.

W latach 1929-1939 działała w Warszawie w ramach związku Poradnia Biblioteczna, której głównym zadaniem było udzielanie porad i pomocy w zakresie pracy w polskich bibliotekach. Ponadto poradnia prowadziła działalność dydaktyczną, wydawniczą, a także realizowała prace naukowo-badawcze.

W sierpniu 1939 roku związek liczył 600 członków, pracujących w ośmiu dobrze zorganizowanych kołach terenowych - warszawskim, łódzkim, wileńskim, krakowskim, lwowskim, poznańsko-pomorskim, śląskim i lubelskim. Ważnym osiągnięciem tego okresu była prowadzona przez związek działalność wydawnicza.

Wybuch II wojny światowej i okupacja Polski spowodowały, że Związek Bibliotekarzy Polskich działał do 1944 roku jako organizacja tajna, skupiająca najbardziej aktywnych bibliotekarzy. Koncentrowała się na ochranianiu zbiorów polskich bibliotek przed zniszczeniem bądź ich rozgrabieniem. Bibliotekarze gromadzili wydawnictwa konspiracyjne, wspomagali też tajne nauczanie.

W 1945 roku ZBP wznowił działalność jako Związek Zawodowy Bibliotekarzy Polskich, który w 1946 roku połączył się z archiwistami, tworząc Związek Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich. Obecną nazwę stowarzyszenie przyjęło w 1953 roku.

SBP kontynuowało swoją działalność, nie odstępując od wartości, jakie przyświecały jego założycielom i które zajmowały trwałe miejsce w służącej czytelnictwu działalności środowiskowej bibliotekarzy. Statut z 1953 roku określał SBP jako organizację społeczną o charakterze fachowym i naukowym, skupiającą w swoich szeregach pracowników bibliotek oraz osoby związane zawodowo lub naukowo ze sprawami bibliotekarstwa. Ponadto kwalifikował ogół bibliotekarzy jako pracowników kultury i nauki, przewidywał podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych oraz określał naukowe i badawcze zadania bibliotekarzy w zakresie bibliotekarstwa, bibliografii i wiedzy o książce. Działalność stowarzyszenia opierała się na pracy bibliotekarzy skupionych w sekcjach i referatach. Program działania SBP obejmował działania na rzecz stabilizacji zawodu, opracowanie pragmatyki zawodu, utrzymanie wyższych studiów bibliotekoznawczych, utworzenie Instytutu Książki i Czytelnictwa oraz rozpoczęcie budowy Biblioteki Narodowej. Tak rozumianą działalność SBP łączyło z otwarciem na świat.

Polscy bibliotekarze byli zapraszani jako eksperci do międzynarodowych organizacji. Byli też inicjatorami powoływania nowych zespołów problemowych IFLA, przewodniczyli komisjom lub zasiadali we władzach federacji. Bibliotekarze polscy korzystali ze stypendiów w bibliotekach europejskich i uczestniczyli w kursach bibliotekarskich, organizowanych za granicą.

Do IFLA wysłano szereg ekspertyz i informacji, m.in.: obszerną informację o stanie szkolnictwa bibliotekarskiego, dane dotyczące egzemplarza obowiązkowego, informację o współpracy bibliotek w zakresie gromadzenia zbiorów, o statystyce wydawniczej. Bardzo wysoko została oceniona aktywność Polski w przedsięwzięciach związanych z ujednoliceniem zasad katalogowania. W wyniku starań SBP członkami IFLA zostały: Biblioteka Sejmowa, Główna Biblioteka Lekarska i Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego.

W Polsce były organizowane międzynarodowe seminaria i konferencje. Wytyczyły one kierunek działań SBP dążący do ujednolicenia polityki bibliotecznej w kraju i do konsolidacji zawodu bibliotekarskiego, a także przenoszenia doświadczeń i standardów zagranicznych do polskiego bibliotekarstwa. SBP uczestniczyło aktywnie w pracach nad nowelizacją dekretu o bibliotekach, a następnie w pracach nad projektem ustawy o bibliotekach.

W 1961 roku z inicjatywy SBP po raz pierwszy w ramach Dni Oświaty, Książki i Prasy był obchodzony Dzień Bibliotekarza.

Poza pracami nad projektem ustawy o bibliotekach w SBP dominowały problemy związane ze współpracą bibliotek różnych typów w skali ogólnokrajowej oraz dążenie do rozwijania integracji środowisk bibliotekarskich."

Artykuł pochodzi ze strony EBIB, pozostała część dostępna po kliknięciu "więcej".

http://ebib.oss.wroc.pl/2003/44/sbp.php